چارچیز آمد نشان از عطار نیشابوری پندنامه 20

1 چارچیز آمد نشان ابلهی با تو گویم تا بیابی آگهی

2 عیب خود را ابله نه بیند در جهان باشد اندر جستن عیب کسان

3 تخم بخل اندر دل خود کاشتن وانگه امید سخاوت داشتن

4 هر که خلق از خلق او خشنود نیست هیچ قدرش بر در معبود نیست

5 هر که او را پیشه بدخویی بود کار او پیوسته بدرویی بود

6 خوی بد بر تن بلای جان بود مردم بدخو نه از انسان بود

7 بخل شاخی از درخت دوزخست وان بخیلک از سگان مسلخست

8 روی جنت را کجا بیند بخیل پشه افتاده اندر پای پیل

9 باش از بخل بخیلان برکران تا نباشی از شمار ابلهان