1 چارچیز آمد بزرگ و معتبر می‌نماید خرد لیکن درنظر

2 زان یکی خصمت و دیگر آتشست باز بیماری کزو دل ناخوشست

3 چارمین دانش که آراید ترا این همه تا خرد ننماید ترا

4 هر که در چشمش عدو باشد حقیر از بلای او کند روزی نفیر

5 ذرهٔ آتش چو شد افروخته بینی از وی عالمی را سوخته

6 علم اگر اندک بود خوارش مدار زانکه دارد علم قدری بی شمار

7 رنج اندک را بکن غم خوارگی ورنه بینی عجز در بیچارگی

8 دردسر را گر نجوید کس علاج خوف آن باشد که بدگردد مزاج

9 باش از قول مخالف بر حذر پیش از آن کز پا درآیی ای پسر

10 آتش اندک توان کشتن بآب وای آن ساعت که گیرد التهاب