1 چار چیز آمد نشان مدبری یادگیرش گر تو روشن خاطری

2 مدبری باشد بابله مشورت هم بجاهل دان سیم و زرت

3 هرکه پند دوستان نکند قبول در حقیقت مدبرست آن بوالفضول

4 هر که از دنیا نگیرد عبرتی هست از آن مدبر جهان را نفرتی

5 مشورت هر کس که با ابله کند دیو ملعونش سگ گمره کند

6 آنکه مال خود دهد با جاهلان آنچنان کس کی شود از مقبلان

7 زر چو ابله را همی آید بکف می‌کند اسراف و می‌سازد تلف

8 نشنود از دوست ابله پند را ازجهالت بگسلد پیوند را

9 عبرتی گیر از زمانه ‌ای جوان تا نباشی از شمار ابلهان

10 هرکرا ازعقل آگاهی بود نزد او ادبار گمراهی بود