پای سرو بوستانی در گل است از سعدی شیرازی غزل 72

1 پای سرو بوستانی در گل است سرو ما را پای معنی در دل است

2 هر که چشمش بر چنان روی اوفتاد طالعش میمون و فالش مقبل است

3 نیکخواهانم نصیحت می‌کنند خشت بر دریا زدن بی‌حاصل است

4 ای برادر ما به گرداب اندریم وان که شنعت می‌زند بر ساحل است

5 شوق را بر صبر قوت غالب است عقل را با عشق دعوی باطل است

6 نسبت عاشق به غفلت می‌کنند وآن که معشوقی ندارد غافل است

7 دیده باشی تشنه مستعجل به آب جان به جانان همچنان مستعجل است

8 بذل جاه و مال و ترک نام و ننگ در طریق عشق اول منزل است

9 گر بمیرد طالبی در بند دوست سهل باشد زندگانی مشکل است

10 عاشقی می‌گفت و خوش خوش می‌گریست جان بیاساید که جانان قاتل است

11 سعدیا نزدیک رای عاشقان خلق مجنونند و مجنون عاقل است