شمعیم و تن ز اشک دمادم گداختیم از قدسی مشهدی غزل 344

1 شمعیم و تن ز اشک دمادم گداختیم داغیم و از تبسم مرهم گداختیم

2 از بس که کرده‌ایم به غم، خویش را غلط غم ناتوان و ما ز تب غم گداختیم

3 ای جان برو، چو عهد دلم تازه کرد غم کز اختلاط ساخته هم، گداختیم

4 در مهر شعله ز آتش پروانه سوختیم در عشق گل ز غیرت شبنم گداختیم

5 کس تهمت شفا ننهد بر مریض عشق قدسی ز لاف عیسی مریم گداختیم