شمع آمد و گفت: هر از عطار نیشابوری مختارنامه 1

1 مرکب لنگ است و راه دور است دل را چکنم که ناصبور است

2 این راه پریدنم خیال است وین شیوه گرفتنم غرور است

1 گفتم اندر محنت و خواری مرا چون ببینی نیز نگذاری مرا

2 بعد از آن معلوم من شد کان حدیث دست ندهد جز به دشواری مرا

1 چون نیست هیچ مردی در عشق یار ما را سجاده زاهدان را درد و قمار ما را

2 جایی که جان مردان باشد چو گوی گردان آن نیست جای رندان با آن چکار ما را

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند