می تواند جوش زد تا آسمان از اسیر شهرستانی غزل 208

1 می تواند جوش زد تا آسمان آخر دل است می تواند داشت تیری در کمان آخر دل است

2 می تواند آسمان را چون پر پروانه سوخت می تواند زد زمین را بر زمان آخر دل است

3 بسته بر بازو جگر پرداز تعویذی چو عشق همچو نامردان نمی ترسد ز جان آخر دل است

4 رستمی کرد است عمری با سپاه درد و داغ می زند خود را به قلبی ناگهان آخر دل است