قصابی از جلال الدین محمد مولوی دیوان شمس 2

1 قصابی سوی گولی گوشت انداخت چو دیدش زفت گوشت گاو پنداشت

2 یکی ران دگر سوی وی افکند بگفتا گاو مرده‌ست این زهی گند

3 خدا بخشید آنچ اسباب کامست تو گفتی چیست این؟ خود داد عامست

4 کنون شد عام کان با تو بپیوست نجس شد چونک در کردی درو دست

5 نسازد گول را بخل و سخاوت که گردد هر دوش مایهٔ عداوت

6 گریز از گول اندر سور و ماتم چو عیسی ای پدر والله اعلم