قصابی سوی گولی گوشت انداخت
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 قصابی سوی گولی گوشت انداخت چو دیدش زفت گوشت گاو پنداشت
2 یکی ران دگر سوی وی افکند بگفتا گاو مرده‌ست این زهی گند
3 خدا بخشید آنچ اسباب کامست تو گفتی چیست این؟ خود داد عامست
4 کنون شد عام کان با تو بپیوست نجس شد چونک در کردی درو دست
5 نسازد گول را بخل و سخاوت که گردد هر دوش مایهٔ عداوت
6 گریز از گول اندر سور و ماتم چو عیسی ای پدر والله اعلم
ادامه توضیحات شاعر