1 ولی اژدها پور آن شهریار بسی بود استمگر و نابکار

2 در آن عصر میری زاکمینیان که کاوس خواندندی او را کیان

3 بر اهواز و بر پارس بد پادشا به پارزگراد اندرون داشت جا

4 ورا اژدها دختر خویش داد که او بد جهانجوی واکمین نژاد

5 مرآن دخت را بد فرامیز نام که ماندانه خوانند او را عوام