دید روزی بوسعید از عطار نیشابوری الهی نامه 3152

1 دید روزی بوسعید دیده ور مبرزی پرداخته در رهگذر

2 پس عصا در سینه زد آنجایگاه همچنان میبود و میکرد آن نگاه

3 هرکه آن میدید انکاریش بود خاصه منکر بود و بسیاریش بود

4 کرد آخر یک مرید از وی سئوال خواست از سلطان حالت کشف حال

5 شیخ گفتش چون نجاست دیده شد پس عجب رمزی ازو بشنیده شد

6 گفت من صد گونه نعمت بودهام هم بقوت هم بهمت بودهام

7 هم رسیده بودم از درگاه حق هم مهلل آمدم در راه حق

8 بود رنگ و لذت و بویم بسی خواستندی صحبت من هر کسی

9 یک زمان چون با تو صحبت داشتم آن همه سلطان سری بگذاشتم

10 باز افتادم ز صد طاعت ز تو این چنین گشتم بیک ساعت ز تو

11 صحبت تو این چنین زیبام کرد هم نجس هم شوم هم رسوام کرد

12 گر چنینی مرد نعمت خواره تو آن من خود رفت ای بیچاره تو