بوسعید مهنه از عطار نیشابوری الهی نامه 3181

1 بوسعید مهنه قبضی داشت سخت خادمی را گفت زود ای نیکبخت

2 سخت بیخویشم دمی با خویشم آر هرکه را بینی برون شو پیشم آر

3 تا سخن گوید ز هرجانی مرا راه بگشاید مگر جائی مرا

4 رفت خادم دید گبری خواندش پیش شیخ آوردش و بنشاندش

5 شیخ گفتش حال خویشم بازگوی نقد وقت خویش پیشم بازگوی

6 گبر گفتش ای امام هر یکی در وجود آمد مرا دی کودکی

7 کردمش من نام جاویدان زیاد دوش مرد و شیخ جاویدان زیاد