فروغ خاکیان از از اقبال لاهوری زبور عجم 106

1 فروغ خاکیان از نوریان افزون شود روزی زمین از کوکب تقدیر ما گردون شود روزی

2 خیال ما که او را پرورش دادند طوفانها ز گرداب سپهر نیلگون بیرون شود روزی

3 یکی در معنی آدم نگر از من چه می پرسی هنوز اندر طبیعت می خلد موزون شود روزی

4 چنان موزون شود این پیش پا افتاده مضمونی که یزدان را دل از تأثیر او پر خون شود روزی