1 ای سوخته ز آتش عشقت جگر مرا وی برده درد عشق تو از خود بدر مرا

2 عشق تو چون قضای ازل خواهدم بکشت معلوم شد ز عالم غیب این قدر مرا

3 عمرم گذشت و از تو خبر هم نیافتم یا آنکه نیست در طلب از خود خبر مرا

4 لب خشگم از هوای تو ای جان و دیده تر خود نیست در جهان بجز از خشک و تر مرا

5 روزیکه لشگر غم تو دل بتاختن نبود بغیر عشق پناه دگر مرا

6 گر صد هزار ناوک محنت ز دست دوست غیر از دل شکسته نباشد سپر مرا

7 دیوانه ام مرا ز نصیحت چه فایده ناصح مده ز بهر خدا دردسر مرا

8 شیرینی و حلاوت شعرم غریب نیست کز شکر لعل تست دهن پر شکر مرا

9 آه حسین در دلت ای جان اثر نکرد با آنکه سوخت آتش آه سحر مرا