بسوز بر تن خاکی ز داغ یار از قصاب کاشانی غزل 208

1 بسوز بر تن خاکی ز داغ یار چراغ به دست خویش ببر بر سر مزار چراغ

2 مده ز کف دل روشن به پشت‌گرمی مهر برای تیرگی شب نگاهدار چراغ

3 به خلق و چرب‌زبانی سخن دریغ مکن که ماند از تو به یک‌سو به یادگار چراغ

4 دلیل تیره‌دلان شو که دستگیری غیر چنان بود که گذاری به رهگذار چراغ

5 فزون ز قسمت خود از جهان مخواه ز کس مدار بیهده در پیش چشم تار چراغ

6 ز تیرگی نتواند به پیش پا دیدن اگر دهنت به دست گدا هزار چراغ

7 حذر ز آه پریشان‌دلان نما قصاب منه به رهگذر بار زینهار چراغ