نفس را بر در این خانه صد غوغاست از غالب دهلوی غزل 320

1 نفس را بر در این خانه صد غوغاست پنداری دلی دارم که سرکار تمناهاست پنداری

2 حباب از فرق عشاق ست و موج از تیغ خوبانش شهادتگاه ارباب وفا دریاست پنداری

3 به گوشم می رسد از دور آواز درا امشب دلی گم گشته ای دارم که در صحراست پنداری

4 ازو باور ندارد دعوی ذوق شهادت را نگاهش با رقیب و خاطرش با ماست پنداری

5 در و دیوار را در زر گرفت آه شرربارم شب آتش نوایان آفتاب انداست پنداری

6 فدایش جان که بهر کشتنم تدبیرها دارد عتاب من به بخت خویشتن بیجاست پنداری

7 گرستیم آنقدر کز خون بیابان لاله زاری شد خزان ما بهار دامن صحراست پنداری

8 جنون الفت همچون خودی دارد تماشا کن شکست صد دل از رنگ رخش پیداست پنداری

9 نوید وعده قتلی به گوشم می‌رسد غالب لب لعلش به کام بیدلان گویاست پنداری