«بوذر» آن نو گل بستان کمال
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 «بوذر» آن نو گل بستان کمال کرد از این عالم فانی چو سفر
2 نو گلی رفت که چون لاله گذاشت داغها گلشن خود را بجگر
3 کرد از این اجر مصیبت فارغ ذمه خویشتن از حق پدر
4 چید اگر دست اجل خوش ثمری باش یارب تو نگهدار شجر
5 عقل تاریخ وفاتش پرسید گفتمش:«حیف ز ملابوذر!»
دیدگاه‌ها **