ته که ناخوانده‌ای علم سماوات از باباطاهر دوبیتی 4

1 دلم زار و حزینه چون ننالم وجودم آتشینه چون ننالم

2 بمو واجن که طاهر چند نالی چو مرگم در کمینه چون ننالم

1 سحرگان که بلبل بر گل آیو بدامان اشک چشمم گل گل آیو

2 روم در پای گل افغان کنم سر که هر سوته دلی در غلغل آیو

1 ز عشقت آتشی در بوته دیرم در آن آتش دل و جان سوته دیرم

2 سگت ار پا نهد بر چشمم ای دوست بمژگان خاک راهش رو ته دیرم

1 چه خوش بی‌ مهربانی هر دو سر بی که یکسر مهربانی دردسر بی

2 اگر مجنون دل شوریده‌ای داشت دل لیلی از آن شوریده تر بی

1 اگر دستم رسد بر چرخ گردون از او پرسم که این چون است و آن چون

2 یکی را می‌دهی صد ناز و نعمت یکی را نان جو آلوده در خون