نفس بوالهوسان بر دل ر‌وشن از بیدل دهلوی غزل 501

1 نفس بوالهوسان بر دل ر‌وشن تیغ است شمع افروخته را جنبش دامن تیغ است

2 شیشه‌ را سرکشی‌ خویش نشانده ست به خون گردن بی‌ادبان را رگ گردن تیغ است

3 منت سایهٔ اقبال ز آتش کم نیست گر هما بال ‌گشاید به سر من تیغ است

4 خاک تسلیم به سر کن که درین دشت هلاک تو نداری سپر و در کف دشمن تیغ است

5 نتوان از نفس سوختگان ایمن بود دود این خانه چو برجست ز روزن تیغ است

6 عکس خونی‌ست فرویخته از پیکر شخص گر همه آینه سازند ز آهن تیغ است

7 تا مخالف ز موافق قدمی فاصله نیست در گلو آب چو استاد ز رفتن تیغ است

8 کوه از ناله و فریاد نمک ‌آساید چه کند بر سر این پای به دامن تیغ است

9 ذوالفقار دگر است آنکه‌ کند قلع امل و‌رنه مقراض هم از بهر بریدن تیغ است

10 کلفت ز‌ندگی از مرگ بتر می‌باشد شمع ما را ز ‌سر خو‌د نگذشتن تیغ است

11 سطر خونی ز پرافشانی بسمل خواندیم که گر از خویش روی جادهٔ روشن تیغ است

12 زین ندامت که به وصلی نرسیدم بیدل هر نفس در جگرم تا دم مردن تیغ است