1 بوئی زگلشنی است بدل خارخار ما باید که بشکفد گلی آخر زخار ما

2 درنقش هر نگار نگر نقش آن نگار گرچه نگار و نقش ندارد نگار ما

3 رفتم چو در کنارش ازمن کناره کرد کر خود کناره گیر و درآرد کنار ما

4 کردیم از دو کون غم دوست اختیار بگرفت اختیار زما اختیار ما

5 گوهر که هر چه کم کند از ما سراغ کن جام جهان نماست دل بی غبار ما

6 ما را بهاروسبزه و گلزار درو لست از مهر جان خزان نپذیرد بهار ما

7 اندوه عالمی بدل خود گرفته ایم کسی را غبار کی رسد از رهگذار ما

8 بر دوش خویش بار دو عالم نهاده ایم کی دوش کس گرانشود از بار بار ما

9 از یک شرار آه بسوزیم هر دو کون یاران حذر کنید ز سوز شرار ما

10 روزی گل مراد بخواهدشکفت فیض زین گریه های دیدهٔ شب زنده دار ما