دوری مقصد دمید از سرکشیدنهای از بیدل دهلوی غزل 2548

1 دوری مقصد دمید از سرکشیدنهای من نقش پاگم‌کرد پیش پا ندیدنهای من

2 چون نفس از هستی خود در غبار خجلتم کز جهانی برد آسایش تپیدنهای من

3 الفت هستی چو صبحم نردبان وحشت است چین دامن نیست جز بر خویش چیدنهای من

4 شور محشر گوش خلقی وانکرد اما چه سود اندکی نزدیک می‌خواهد شنیدنهای من

5 شمع ماتمخانهٔ یاسم زاحولم مپرس بی‌تو در آغوش مژگان سوخت دیدنهای من

6 خاکساری آبیارم چون نهال‌گرد باد گرد می‌گردد بلند از قدکشیدنهای من

7 سیر جیب امن امکان بود بی‌سعی‌ گداز همچو شمع آمد به‌کار از هم چکیدنهای من

8 پا به دامن دارم و جولان حرص آسوده نیست خاک افسردن به فرق آرمیدنهای من

9 ریشهٔ وامانده‌م‌، رنگ نمو گم کرده‌ام با رگ یاقوت می‌جوشد دوبدنهای من

10 چون ثمر بیدل به چندین ریشه جولان امید تا شکست خود رسید آخر رسیدنهای من