خوشا سپیده‌دمی باشد از سعدی شیرازی قصیده 31

1 خوشا سپیده‌دمی باشد آنکه بینم باز رسیده بر سر الله اکبر شیراز

2 بدیده بار دگر آن بهشت روی زمین که بار ایمنی آرد نه جور قحط و نیاز

3 نه لایق ظلماتست بالله این اقلیم که تختگاه سلیمان بدست و حضرت راز

4 هزار پیر و ولی بیش باشد اندر وی که کعبه بر سر ایشان همی کند پرواز

5 به ذکر و فکر و عبادت به روح شیخ کبیر به حق روزبهان و به حق پنج نماز

6 که گوش دار تو این شهر نیکمردان را ز دست ظالم بد دین و کافر غماز

7 به حق کعبه و آن کس که کرد کعبه بنا که دار مردم شیراز در تجمل و ناز

8 هر آن کسی که کند قصد قبةالاسلام بریده باد سرش همچو زر و نقره به گاز

9 که سعدی از حق شیراز روز و شب می‌گفت که شهرها همه بازند و شهر ما شهباز