خوشا دلی که به مهر وی و نشانه اوست
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 خوشا دلی که به مهر وی و نشانه اوست خوشا سری که سرانجامش آستانه اوست
2 به کشتنم ز چه رو دم به دم بهانه کند چو کشتنم به حقیقت در آن بهانه اوست
3 ترا چه زانکه دل از درد و داغ او پرشد چو درد و داغ هم از او و خانه خانه اوست
4 چو لاله داغ وی از دل برون نخواهم کرد که سر ز خاک چو بر دارم آن نشانه اوست
5 مشام روح باشعار شاهدی تر ساز که آب روی سخن نظم عاشقانه اوست
دیدگاه‌ها **