بیک لطیفه که دوشینه ذوالجلال از حسین خوارزمی غزل 48

1 بیک لطیفه که دوشینه ذوالجلال انگیخت میان ما و تو بنگر که چون وصال انگیخت

2 چه لطف بود که دور سپهر از سر مهر میان مشتری و ماه اتصال انگیخت

3 هزار طایر جان را شکار کرد رخت چو دام و دانه مشکین ز خط و خال انگیخت

4 غلام قدرت آنم که از کمال کرم جمال روی تو در غایت جلال انگیخت

5 چو بر صحیفه دل نقش بند فکرت من مثال پیکرت ای ماه بیمثال انگیخت

6 خط از بنفشه رخ از لاله قد ز سرو سهی دهن چو شکر شیرین لب از زلال انگیخت

7 حسین اگر چه خیالی شود ز ضعف رواست چو نقش حسن تو در صفحه خیال انگیخت