بحمدالله که از اقبال از خالد نقشبندی قطعه 27

1 بحمدالله که از اقبال و بخت خسرو ثانی در درج مروت، اختر برج جهانبانی

2 چراغ دودمان شیر شیران، شاه گردون جاه حسن بیگ آنگه زیبد نور چشم عالمش خوانی

3 ز آزاری که عالم از غمش بودند در ماتم به اندک مدتی صحت بیافت از فضل یزدانی

4 سزد از شکر این نعمت اگر کروبیان هر دم به سجده سر فرو آرند چون افراد انسانی

5 ز تشخیص شفایش خسرو ثانی چنان شد شاد که یعقوب پیمبر از وصال ماه کنعانی

6 تن و جان من و صد همچو من بادا فدای او وجودش عافیت بخش است بهر قاصی و دانی

7 نه تنها من از یمن همتش گشتم خلاص از غم کزو شاداب گردد خار و گل چون ابر نیسانی

8 من مسکین اگر قربان او گشتم عجب نبود که اسمعیل را حق آفرید از بهر قربانی