1 دل و دین بتی نامسلمان گرفت بیک عشوهٔ کشور جان گرفت

2 بت سبزوار از خط سبزه وار بخد خور آسا خراسان گرفت

3 ز پیکان او یافت حظی دلم را که گفتی که خطش ز پیکان گرفت

4 بدوران مخور غم به دور آن می آر که غم ها برد می چودوران گرفت

5 چه خواهد دگر شحنهٔ غم زمانه اگر نیم جان بود جانان گرفت

6 دلی داشتم بود غمخوار جان ولی ترک مستی ز این آن گرفت

7 مرا بود چشمی از او بهره ور ز بس اشک بارید طوفان گرفت

8 شه حسنش آهنگ تاراج کرد ز اسرار دل برد و ایمان گرفت