بتی که ازلب او ذوق جان همی از سیف فرغانی غزل 358

1 بتی که ازلب او ذوق جان همی یابم درو چو گم شدم او را ازآن همی یابم

2 هرآن نفس که ببینم جمال او گویی که مرده بوده ام و باز جان همی یابم

3 زیاد آن رخ رنگین که گل نمونه اوست مدام در دل خود گلستان همی یابم

4 همی نیافتم از وی نشان بهیچ طرف کنون بهر طرفی زو نشان همی یابم

5 بهر کنار که دامی نهد سر زلفش چو مرغ پای خود اندر میان همی یابم

6 ازین جهان چو مرا کرد بی خبر عشقش زخویشتن خبری زآن جهان همی یابم

7 کسی زصحبت حور آن نیابد اندر خلد که من ز دیدن این دلستان همی یابم

8 نیافت خسرو آن ذوق از لب شیرین که من زبوسه پای فلان همی یابم

9 نمی روم ز درش همچو سیف فرغانی که هر چه خواهم ازین آستان همی یابم