1 بت پیمان شکم دم از وفا زد اثر نقشی بر آب گریه ها زد

2 خوشا آسایش دردی که ما را چنان گیرد که نتوان دست و پا زد

3 ز درد رشک همکاران کبابیم بمجلس اشک شمع آتش بما زد

4 ز بخت تیره روز هر که شب شد بجای شمع آتش در سرا زد

5 چرا آب بقا نبود سیه روز که راه راحت آباد فنا زد

6 قمار پاکبازی خوش نشین شد دوشش فقرم ز نقش بوریا زد

7 شکر خند گل ساغر صدا داشت حریفان صبوحی را صلا زد

8 خدنگ آه چون تیر هوائیست کزو نتوان شکار مدعا زد

9 سموم عشق رخت هستیم سوخت در آن وادی که مجنون را هوا زد

10 کلیم از مطلب نایاب بگذشت بدست آورده را هم پشت پا زد