بس که اندر باغ از جنت اثر دارد بهار
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
1 بس که اندر باغ از جنت اثر دارد بهار جامه‌ای همچون پر طوطی به بر دارد بهار
2 دم به دم آیینه‌سان در عشرت‌آباد چمن شاهد گل‌های رنگین جلوه‌گر دارد بهار
3 از خط ریحان لعل او مرا معلوم شد بر لب دریای رحمت نیلوفر دارد بهار!
4 می‌رساند شیر اندر کام طفلان نبات از تقاضای موالیدش خبر دارد بهار
5 بسته محمل رنگ گل بر ناقه باد صبا گوییا زین باغ آهنگ سفر دارد بهار
6 چون نگه در آشیانش حاجت پرواز نیست بس که از رنگ پریدن بال و پر دارد بهار!
7 آنقدر در باغ امکان کرده سامان کرم شاخ هر نخلی که بینی پر ثمر دارد بهار
8 از شعاع شعله هر صفحه گل روشن است بس که از اعجاز یاقوتی خبر دارد بهار
9 در گریبان تأمل فرصت اندیشه نیست دامنی از راه سرعت بر کمر دارد بهار
10 صد چمن گل گر نماید پیش چشمش جلوه‌ای کی به غیر از رنگ و بو مد نظر دارد بهار؟!
11 آفرین بر مصرع بیدل که طغرل گفته است چشم وا کن رنگ و اسرار دگر دارد بهار!
ادامه توضیحات شاعر