رو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2493

1 رو بنمودی به تو گر همگی نه جانمی دیده شدی نشان من گر نه که بی‌نشانمی

2 سیمبرا نه من زرم لعل لبا نه گوهرم جوهر زر نمودمی گر نه درون کانمی

3 لطف توام نمی‌هلد ور نه همه زمانه را از هوس تو ای شکر همچو مگس برانمی

4 گلبن جان به عشق تو گفت اگر نترسمی سوسن وار گشتمی سر همه سر زبانمی

5 گوید خلق عاقلی یک نفسی به خود بیا گفتم اگر چنینمی یک نفسی چنانمی

6 سیم قبای ماه اگر لایق کوی تو بدی من کمرش گرفتمی سوی تواش کشانمی

7 موج هوای عشق تو گر هلدی دمی مرا آتش‌ها بکشتمی چاره عاشقانمی

8 گر نه ز تیر غیرت او چشم زمانه دوختی فاش و عیان به دست او بر مثل کمانمی

9 از تبریز و شمس دین رمز و کنایت است این آه چه شدی که پیش او من شده ترجمانمی