بنال بلبل اگر با مَنَت سرِ از حافظ شیرازی غزل 66

1 بنال بلبل اگر با مَنَت سرِ یاریست که ما دو عاشق زاریم و کارِ ما زاریست

2 در آن زمین که نسیمی وزد ز طُرِّهٔ دوست چه جایِ دم زدنِ نافه‌های تاتاریست

3 بیار باده که رنگین کنیم جامهٔ زرق که مستِ جامِ غروریم و نام هشیاریست

4 خیالِ زلفِ تو پختن نه کارِ هر خامیست که زیرِ سلسله رفتن طریقِ عیّاریست

5 لطیفه‌ایست نهانی که عشق از او خیزد که نام آن نه لبِ لعل و خطِ زنگاریست

6 جمالِ شخص، نه چشم است و زلف و عارض و خال هزار نکته در این کار و بارِ دلداریست

7 قلندرانِ حقیقت به نیم جو نخرند قبایِ اطلس آن کس که از هنر عاریست

8 بر آستان تو مشکل توان رسید آری عروج بر فلکِ سروری به دشواریست

9 سحر کرشمهٔ چشمت به خواب می‌دیدم زهی مراتب خوابی که بِه ز بیداریست

10 دلش به ناله میازار و ختم کن حافظ که رستگاریِ جاوید در کم آزاریست