بموسی گفت حق کای از عطار نیشابوری الهی نامه 15

1 بموسی گفت حق کای مرد اسرار چو تنها می‌نشینی دل نگه دار

2 وگر با خلق باشی مهربان باش در آن ساعت نگه دار زبان باش

3 وگر در ره روی سر پیش می‌دار نظر بر پیش چشم خویش میدار

4 وگر ده سفره پیش آرند خلقت نگه می‌دار آنجا نیز حلقت

5 چو تو بس بی طعام ناتمامی میان در بسته از بهر طعامی

6 چنان کان طفل حیران می درآید برزقش شیر پستان می‌فزاید

7 همی کان طفل را تقدیر کردند برزقش در دو پستان شیر کردند

8 چو با تو رزق دایم همبر افتاد چرا این خلق در یکدیگر افتاد

9 همه سوداست ای سودائی آخر همی سودا چه می‌پیمائی آخر

10 اگر تو عاقلی سودا بینداز تو امروزی غم فردا بینداز