بخانه چند نشینی سری ببستان کش از کلیم غزل 411

1 بخانه چند نشینی سری ببستان کش چو چشم خویش دمی باده در گلستان کش

2 ز کنجکاوی دلها غبار می گیرد زلطف گاهی دستی بتیغ مژگان کش

3 مرا بگوشه مکتوب غیر یاد مکن جدا بنام من ایدوست خط نسیان کش

4 زمانه ایست که مستی زبلبلان عیب است بسان غنچه در این باغ باده پنهان کش

5 اگر قبول نداری که کشته لب تست بیا بگلشن و از زخم غنچه پیکان کش

6 چنانکه آب زگل می شود کدورت ناک اگر تو صافدلی بار زیر دستان کش

7 ز بیقراری منعم نمی توان کردن کسی بشعله نگوید که پا بدامن کش

8 بطاق گنبد فانوس این رقم دیدم که سر بباد رود زود در گریبان کش

9 بسان شیشه خالی دماغ ما خشک است کلیم رخت ببازار میفروشان کش