بیته گلشن چو زندان بچشمم از باباطاهر دوبیتی 146

1 نفس شومم بدنیا بهر آن است که تن از بهر موران پرورانست

2 ندونستم که شرط بندگی چیست هرزه بورم بمیدان جهانست

1 مو از قالوا بلی تشویش دیرم گنه از برگ و باران بیش دیرم

2 اگر لاتقنطوا دستم نگیرد مو از یاویلنا اندیش دیرم

1 دلم تنگه ندانم صبر کردن زدلتنگی بوم راضی بمردن

2 ز شرم روی ته مو در حجابم ندانم عرض حالم واته کردن

1 چه خوش بی‌ مهربانی هر دو سر بی که یکسر مهربانی دردسر بی

2 اگر مجنون دل شوریده‌ای داشت دل لیلی از آن شوریده تر بی

1 اگر دستم رسد بر چرخ گردون از او پرسم که این چون است و آن چون

2 یکی را می‌دهی صد ناز و نعمت یکی را نان جو آلوده در خون