بیته گلشن چو زندان بچشمم از باباطاهر دوبیتی 146

1 خرم کوه و خرم صحرا خرم دشت خرم آنانکه این آلالیان کشت

2 بسی هند و بسی شند و بسی یند همان کوه و همان صحرا همان دشت

1 سر کوه بلند چندان نشینم که لاله سر بر آره مو بچینم

2 الاله بیوفا بی بیوفا بی نگار بیوفا چون مو گزینم

1 چرا آزرده حالی ای دل ای دل همه فکر و خیالی ای دل ای دل

2 بساجم خنجری دل را برآرم بوینم تا چه حالی ای دل ای دل

1 اگر دستم رسد بر چرخ گردون از او پرسم که این چون است و آن چون

2 یکی را می‌دهی صد ناز و نعمت یکی را نان جو آلوده در خون

1 چه خوش بی‌ مهربانی هر دو سر بی که یکسر مهربانی دردسر بی

2 اگر مجنون دل شوریده‌ای داشت دل لیلی از آن شوریده تر بی