1 حریف خود شو و یا خود برآر آز خلوت خاص چو سرو باش که هست از هوای خود رقاص

2 نشان نداده گرانمایه تر ز تو گهری از آن زمان که به این بحر می رود غواص

3 به جرم یک نظر ناگهان که افکندم مکش که مفتی دین بر خطا نکرد قصاص

4 نکرده ام نظر التفات بر عملی ز بیم آن که مشوش نگرددم اخلاص

5 فشانم ار به جمال تو جان هنوز کم است مرا نشاط تو از قید خویش کرد خلاص

6 مقربان تو از چشم خلق پنهانند عوام را نبود راه بر مقام خواص

7 اگرچه نه فلک از خاصگان درگاهند ولیک هست «نظیری » غلام خاص الخاص