هرگز بکسی باز نشد از بابافغانی شیرازی غزل 495

1 هرگز بکسی باز نشد چشم و لب تو آه ای پسر از این همه شرم و ادب تو

2 ما خود ز ندامت سرانگشت گزیدیم تا روزی دندان که باشد رطب تو

3 نزدیک رسم، رانی و از دور زنی تیر دشوار بود قصه ی من در طلب تو

4 زنجیر شود پاره و از جای رود کوه زینها که کشیدم من زار از سبب تو

5 این سوز نه از گرمی خونست فغانی معلوم نکردیم که از چیست تب تو