چون خیل تو صد باشد و خصم از سعدی شیرازی رباعی 864

1 بسم از هوا گرفتن که پری نماند و بالی به کجا روم ز دستت که نمی‌دهی مجالی

2 نه ره گریز دارم نه طریق آشنایی چه غم اوفتاده‌ای را که تواند احتیالی

1 هر چیز کزان بتر نباشد از مصلحتی به در نباشد

2 شری که به خیر باز گردد آن خیر بود که شر نباشد

1 خلق در ملک خدای از همه جنسی باشد حاکمان خرده نگیرند که ما رندانیم

2 گر کسی را عملی هست و امیدی دارد ما گداییم درین ملک نه بازرگانیم

1 بگذشت و چه گویم که چه بر من بگذشت سیلاب محبتم ز دامن بگذشت

2 دستی به دلم فرو کن ای یار عزیز تا تیر ببینی که ز جوشن بگذشت

1 عشقبازی نه من آخر به جهان آوردم یا گناهیست که اول من مسکین کردم

2 تو که از صورت حال دل ما بی‌خبری غم دل با تو نگویم که ندانی دردم