1 تا شد ز یاد تو روشن چراغ ما آیینه شبنمی است زگلهای باغ ما

2 مست هوا میکده سایه گلیم داغ است آفتاب ز رشک ایاغ ما

1 داد تاراج مزن صبر نینباشته را خجل از عشق مکن طاقت پنداشته را

2 چه دلی داده به دهقانی من ابرکرم خرمنی ساخته ام دانه ناکاشته را

1 روشنگر چشم و دل ما کن شب ما را صیقل نزند تیره دلی مطلب ما را

2 دل شکر تو را از قلم شکوه نویسد باور نکند ساده دلی یا رب ما را