چون تو مستغنی ز دل بودی دل از وحشی بافقی غزل 147

1 چون تو مستغنی ز دل بودی دل آرایی چه بود بر دل و جان ناز را چندین تقاضایی چه بود

2 در تصرف چون نمی‌آورد حسنت ملک دل این حشر بردن به اقلیم شکیبایی چه بود

3 مشکلی دارم بپرسم از تو ، یا از یارتو جلوهٔ خوبی چه و منع تماشایی چه بود

4 بود چون در کیش خوبی عیب عاشق داشتن جرم چشم ما چه باشد عرض زیبایی چه بود

5 گشته بودم مستعد عشق ، تقصیر از تو شد آنچه باشد کم مرا زاسباب رسوایی چه بود

6 از پی رم کرده آهویی که پنداری‌پرید کس نمی‌پرسد مراکاین دشت پیمایی چه بود

7 گر مرا می‌کرد بدخو همنشینیهای خاص وحشی اکنون حال من در کنج تنهایی چه بود