چون ترا میل و مرا ازتو شکیبایی از سیف فرغانی غزل 107

1 چون ترا میل و مرا ازتو شکیبایی نیست صبر خواهم که کنم لیک توانایی نیست

2 مر ترا نیست بمن میل و شکیبایی هست بنده را هست بتو میل و شکیبایی نیست

3 چه بود سود از آن عمر که بی دوست رود چه بود فایده ازچشم چو بینایی نیست

4 بر سر کوی تو در قید وفای خویشم ور نه رفتنم ای دوست زبی پایی نیست

5 من سگ کویم و هرجای مرا مأواییست بودنم بر در این خانه زبی جایی نیست

6 گفتی از اهل زمان نیست وفایی کس را بنده را هست ولیکن چو تو فرمایی نیست

7 دل رهایی طلبد از تو بهر روی که هست ور چه داند که چو روی تو بزیبایی نیست

8 در چو دربهر بود چون تو نباشد صافی گل چو بر شاخ بود چون تو بر عنایی نیست

9 سیف فرغانی هر روز بیاید بر تو دولت آنکه تو یکشب بر او آیی نیست