چون لاله پریرم آتشی از فضولی بغدادی رباعی 41

1 پیش عاقل قصه درد من و مجنون یکیست اختلافی در سخن باشد ولی مضمون یکیست

2 داغ دل را خواستم مرهم رساندی ناوکی غالبا پنداشتی داغ دل پرخون یکیست

1 گر نقابی نبود مهر رخش را غم نیست تاب رخساره او هم ز نقابی کم نیست

2 نیست معلوم غم من همه عالم را همچو من غمزده در همه عالم نیست

1 از زبانت می رسد هر لحظه آزاری مرا می خلد هر دم بدل زان برگ گل خاری مرا

2 می تواند کرد پنهان از رقیبم ضعف تن گر نسازد فاش هر دم ناله زاری مرا