چون طفل اشک پرده در راز نیستم از وحشی بافقی غزل 297

1 چون طفل اشک پرده در راز نیستم از من مپوش راز که غماز نیستم

2 در انتظار اینکه مگر خواندم شبی یک شب نشد که گوش بر آواز نیستم

3 بیخود مرا حکایت او چیست بر زبان گر در خیال آن بت طناز نیستم

4 در بزم عشق نرد مرادی نمی‌زدم زانرو که چون رقیب دغا باز نیستم

5 گر ترک خانمان نکنم از برای تو وحشی رند خانه برانداز نیستم