1 چون برآمد جان باقی از خلیل باز پرسیدش خداوند جلیل

2 کای ز کل خلق نیکو بخت تر در جهان چه چیز دیدی سخت تر

3 گفت اگر کشتن پسر را سخت بود در سقر دیدن پدر را سخت بود

4 در میان آتشم انداختی روزگاری با بلا درساختی

5 گر بسی سختی و پیچاپیچ بود در بر جان دادن آنها هیچ بود

6 حق تعالی کرد سوی او خطاب گفت اگر جان دادنت آمد عذاب

7 از پس جان دادن و مردن ز خویش هست چندان سختی زاندازه بیش

8 کانکه را شد نقد افتادن درو راحت روحست جان دادن درو

9 چون چنین در کار مشکل ماندهٔ روز و شب بهر چه غافل ماندهٔ

10 چارهٔ این کار مشکل پیش گیر راه بر مرگست منزل پیش گیر

11 ترک دنیا گیر و کار مرگ ساز راه بس دورست ره را برگ ساز

12 زانکه دنیا گر همه بر هم نهی باز مانی عاقبت دستی تهی