چون عکس پل به سیل به ذوق بلا از غالب دهلوی غزل 219

1 چون عکس پل به سیل به ذوق بلا برقص جا را نگاه دار و هم از خود جدا برقص

2 نبود وفای عهد دمی خوش غنیمت ست از شاهدان به نازش عهد وفا برقص

3 ذوقی ست جستجو چه زنی دم ز قطع راه رفتار گم کن و به صدای درا برقص

4 سرسبز بوده و به چمن ها چمیده ایم ای شعله در گداز خس و خار ما برقص

5 هم بر نوای جغد طریق سماع گیر هم در هوای جنبش بال هما برقص

6 در عشق انبساط به پایان نمی رسد چون گردباد خاک شو و در هوا برقص

7 فرسوده رسمهای عزیزان فرو گذار در سور نوحه خوان و به بزم عزا برقص

8 چون خشم صالحان و ولای منافقان در نفس خود مباش ولی بر ملا برقص

9 از سوختن الم ز شگفتن طرب مجوی بیهوده در کنار سموم و صبا برقص

10 غالب بدین نشاط که وابسته که ای در خویشتن ببال و به بند بلا برقص