1 چون رسول خدا به امر خدا عزم فرمود تا به دار بقا

2 حوریان صف زدند رد گردش گرد او بود گرد بر گردش

3 علمش آمد که یار غار تو ام عمل آمد که دوستدار تو ام

4 اعتقاد آمد و جمالی خوش حال آمد چه حال ، حالی خوش

5 جلوه کرده مقام او ، او را ره نموده کلام او ، او را

6 روح پیغمبران به استقبال آمده از برای عزّ و کمال

7 رحمت حق نزول فرموده عذر امّت قبول فرموده

8 اول صبح و عاقبت محمود به سلامت عزیمتی فرمود

9 جان پاکش ز تن عزیمت کرد حس و روحش روان عزیمت کرد

10 رفت رضوان ز روضه کف بر کف زده خال سیه بدو مطرف

11 جنّت آراسته که شاه آمد مظهر حضرت اله آمد

12 جمع یاران چو آنچنان دیدند غم دین داشتند و ترسیدند

13 که مبادا که دین خلل یابد دشمنی از میانه بشتابد

14 رفتن او مثل به خواب زدند چنگ در سنّت و کتاب زدند

15 نیک دریاب این سخن به تمام تا بیابی مراد خود والسلام