چون به کف گیری ز از قصاب کاشانی دیوان اشعار 1

1 گاه آبادم نماید گاه ویرانم کند چرخ سرگردان نمی‌دانم چه با جانم کند

2 طعمه مور ضعیف‌ام عاقبت در زیر خاک گر به روی تخت هم‌دوش سلیمانم کند

1 ز هر جانب که آن سرو روان خندان شود پیدا ز شور عاشقان از هر طرف افغان شود پیدا

2 نمک می‌ریزد از موج تبسم بر دل ریشم لب او هر کجا چون پسته خندان شود پیدا

1 به چشم عبرت اوضاع جهان گر، دیدنی دارد به روز خویشتن چون صبح هم خندیدنی دارد

2 ز نقش نرد نتوان جمع کردن خاطر خود را چو چیدی مهره را آن‌قدر هم برچیدنی دارد