چون کاروان دشت از نیر تبریزی لآلی منظومه 22

1 چون کاروان دشت بلا ره بشام کرد صبح امید اهل حرم رو بشام کرد

2 قوم یهود از پی تأئید کیش خویش ؟؟ را به ستن دست اهتمام کرد

3 چرخ دنی نگر که بکام سگان دون لب تشنه آهوان حرم را بدام کرد

4 خاصان سایه پرور سبط رسول را خورشید وار جلوه گر بزم عام کرد

5 آل زیاد را بسراپرده داد جای سبط رسول را شرر اندر خیام کرد

6 گسترد بر یزید لعین بستر حریر بالین سید حرم از خشت خام کرد

7 بیدار کرد فتنۀ خوابیده در جهان تا خواب را بدیدۀ زینب حرام کرد

8 نیر شرر بخرمن اهل جهان فکند از آتشی که تعبیه اندر کلام کرد