چون غنچه دل مبند و چو از نظیری نیشابوری غزل 62

1 چون غنچه دل مبند و چو بو بر هوا متاب بر گل سوار باش و عنان از صبا متاب

2 آمیزش از صلاح دو یک دل به هم رسد جایی که تار میل نباشد دو تا متاب

3 هرگز خضر به تشنه زلال بقا نداد مس به امیدواری این کیمیا متاب

4 شوقی اگر نجات ز خودبینی ات دهد بگریز و رخ ز آینه هم بر قفا متاب

5 بر سفره هیچ نیست سئوال از برون چرا قفل گشوده بر در گنج عطا متاب

6 شغل توام ز گوشه خاطر نمی رود گوشم چو طفل از پی هر مدعا متاب

7 بر صفحه نقش ها همه زیبا کشیده اند برقع به دست کوته چون و چرا متاب

8 آهی زدیم و پیرهن پاره سوختیم گو همنشین فتیله پی داغ ما متاب

9 چشم از امیدواری دیدار روشن است گو روشنی مهر و مهم بر سرا متاب

10 معشوق ساقی است مزن بر پیاله دست یوسف نموده رخ بصر از توتیا متاب

11 افسون لب به کار «نظیری » کفایت است نعلش در آتش از پی مهر و وفا متاب