1 چون شفق از رنگ خونم هیچکس‌گلچین نشد ناخنی هم زین حنای بی‌نمک رنگین نشد

2 از ازل مغز سر من پنبهٔ‌گوش من است بهر خواب غفلتم دردسر بالین نشد

3 در محیطی‌کاستقامت صید دام موج بود گوهر بی‌طاقت ما محرم تمکین نشد

4 بی‌لبت از آب حیوان خضر خونها می‌خورد تا چرا از خاکساران خط مشکین نشد

5 ناز هستی در تماشاخانهٔ دل عیب نیست کیست در سیر بهار آیینهٔ خودبین نشد

6 بی‌جگر خوردن‌، بهار طرز نتوان تازه‌کرد غوطه تا در خون نزد فطرت‌، سخن رنگین نشد

7 چشم زخمم تا به روی تیغ او واکرده‌اند از روانی موج خون را چون نگه تسکین نشد

8 بسکه ما را عافیت آیینه‌دار آفت است آشیان هم جز فشار پنجهٔ شاهین نشد

9 داغم از وارستگیهای دعای بی‌اثر کز فسون مدعا زحمتکش آمین نشد

10 عاقل از وضع ضلالت آگهی از کف نداد بی‌خبر ازکفر هم بگذشت و اهل دین نشد

11 همت وارستگان وامانده اسباب نیست ز اختلاط سنگ‌، پرواز شرر سنگین نشد

12 هرقدر بیدل دماغ سعی راحت سوختیم همچو آتش جز همان خاکسترم بالین نشد