چون سبزه از کنار گلستان از قصاب کاشانی غزل 198

1 چون سبزه از کنار گلستان دمیده خط یا هاله گرد عارض ماهت کشیده خط

2 افتاده سایه پر طوطی بر آینه یا قدرت‌آفرین به رخت آفریده خط

3 بس نازک است پشت لبت را کبود کرد گردانده سنگ لعل تو را نامکیده خط

4 سربرزد از کنار گلستان حسن تو گل تا ز باغ عارض ماه تو چیده خط

5 بیرون چو خضر کرده سر از چشمه بقا آب حیات از لب لعلت چشیده خط

6 قصاب گرد چشمه جان سبزه رسته است یا در کنار لعل لب او دمیده خط